تفاوت بین نمایش و گفتن در نوشتن

تفاوت اصلی بین نمایش و گفتن در نوشتن این است که نشان دادن شامل توصیف آنچه اتفاق می افتد به گونه ای است که خوانندگان می توانند تصویری ذهنی از صحنه کسب کنند در حالی که گفتن فقط شامل توضیح یا توصیف داستان برای خواننده است.

یک داستان باید ترکیبی از نمایش و گفتن باشد تا داستانی جالب و موفق باشد. نمایش باعث می شود خوانندگان احساس کنند که واقعاً در "سایت" هستند ، با دیدن داستان در حال آشکار شدن در حالی که می گویند احساس می کند شخص دیگری در مورد اتفاقی که برای شما افتاده است به جای اینکه در واقع خود آنجا باشید ، به شما می گوید.

1. بررسی اجمالی و تفاوت اصلی 2. آنچه در نوشتن نشان داده شده است 3. چه چیزی در نوشتن چه چیزی را نشان می دهد. 4. مقایسه با سمت - نمایش در مقابل گفتن در نوشتن در فرم جداول 5. خلاصه

نمایش به صورت کتبی شامل توصیف آنچه اتفاق می افتد به گونه ای است که خوانندگان بتوانند تصویری ذهنی از صحنه به دست آورند. به عبارت دیگر ، خوانندگان احساس می کنند که در واقع "در محل هستند" ، با دیدن داستان در حال آشکار شدن. این نویسنده را با استفاده از بسیاری از داده های حسی (مناظر ، بوها ، طعم ، صداها و غیره) ، دیالوگ ها ، و همچنین برداشت ها درگیر می کند.

به عنوان مثال ، به جای این که بگویید شخصیت اصلی شما قد بلند است ، می توانید روایت کنید یا نشان دهید که شخصیت های دیگر در هنگام صحبت با او چگونه باید به جستجوی او بپردازند یا اینکه چگونه او باید برای رفتن از یک درب ، اردک بخورد. به همین ترتیب ، به جای گفتن یک شخصیت عصبانی ، آن را با توصیف چهره شلاق او ، صدای بلند شده ، مشت محکم و غیره نشان دهید ، بنابراین ، این نوع توضیحات به خوانندگان کمک می کند تا استنباط کنند که این شخصیت بلند است. بنابراین ، نشان دادن به خوانندگان این امکان را می دهد تا تمام اطلاعاتی را که نویسنده در اختیار آنها قرار می دهد جمع آوری کرده و در مورد داستان به نتیجه برسند.

نویسندگان خوب غالباً سعی می کنند تا حد ممکن وقایع اصلی داستان را نشان دهند ، خصوصاً قسمت های جالب و احساسی داستان.

گفتن در نوشتن مستلزم توضیح یا توصیف داستان برای خواننده است. گفتن این است که شخص دیگری راجع به چیزی که اتفاق افتاده است به جای اینکه واقعاً خودتان آنجا باشید ، به شما بگوید. مثلا،

سیندرلا دختری زیبا ، آرام و مهربان بود که با نامادری شرور و دو دخترش زندگی می کند. نامادری و دو دخترش با او مانند بنده رفتار کردند و باعث شدند که او همه کارهای خانه را انجام دهد. اما سیندرلا هرگز شکایت نکرد. او با حوصله و شجاعت زیاد خود را تحمل کرد. "

با این حال ، گفتن مزایای خاص خود را نیز دارد. ما می توانیم از این تکنیک برای انتقال بین دو واقعه مهم استفاده کنیم ، به ویژه هنگامی که در این میان اتفاق می افتد بسیار مهم نیست. به عنوان مثال ، اگر شما یک واقعه گذشته را توصیف می کنید که کمی به داستان شما مربوط است ، می توانید آن را در چند سطر خلاصه کنید. به عبارت دیگر ، می توانید اطلاعات پس زمینه و بخش های کسل کننده داستان خود را خلاصه کنید.

نمونه هایی از نمایش و گفتن در نوشتن

نمایش شامل توصیف آنچه اتفاق می افتد به گونه ای است که خوانندگان می توانند تصویری ذهنی از صحنه کسب کنند در حالی که گفتن فقط شامل توضیح یا توصیف داستان برای خواننده است. بنابراین ، این تفاوت اساسی بین نمایش و گفتن در نوشتار است. علاوه بر این ، وقتی یک نویسنده از خواندن نوشتن استفاده می کند خوانندگان احساس می کنند واقعاً در آنجا هستند و با دیدن داستان در حال آشکار شدن هستند. با این حال ، خوانندگان این احساس را در گفتن تجربه نمی کنند. بنابراین ، این تفاوت دیگری بین نمایش و گفتن در نوشتار است.

علاوه بر این ، نشان دادن شامل داده های حسی (مناظر ، بوها ، طعم ، صداها و غیره) ، دیالوگ ها ، و همچنین درک است در حالی که گفتن شامل یک خلاصه روایی است. تفاوت مهم دیگر بین نمایش و گفتن در نوشتار ، تأثیر آنها است. در حالی که نمایش ، داستان را جالب تر و عاطفی تر می کند ، گفتن به سادگی به جمع بندی کمک می کند. علاوه بر این ، نویسندگان از نمایش در رویدادهای اصلی داستان استفاده می کنند و از آنها برای توصیف اطلاعات پیش زمینه ، رویدادهای بی اهمیت و غیره استفاده می کنند.

یک داستان باید ترکیبی از نمایش و گفتن باشد تا داستانی جالب و موفق باشد. تفاوت اصلی بین نمایش و گفتن در نوشتن این است که نشان دادن شامل توصیف آنچه اتفاق می افتد به گونه ای است که خوانندگان می توانند تصویری ذهنی از صحنه کسب کنند در حالی که گفتن فقط شامل توضیح یا توصیف داستان برای خواننده است.

1. "15190222775 ″ توسط Ryan Hickox (CC BY-SA 2.0) از طریق Flickr 2." 1149959 ″ توسط Free-Photos (CC0) از طریق pixabay