تفاوت کاروتن و کاروتنوئید

کاروتن در مقابل کاروتنوئید

طبیعت رنگهای مختلفی دارد. این رنگ ها به دلیل مولکول هایی با سیستم های کونژوگه هستند که می توانند طول موج قابل مشاهده از نور خورشید را جذب کنند. نه تنها برای زیبایی بلکه این مولکولها از جهات مختلفی حائز اهمیت هستند. کاروتنوئیدها چنین طبقه ای از مولکولهای آلی هستند که معمولاً در طبیعت یافت می شوند.

کاروتن

کاروتن نوعی کلاس هیدروکربن است. آنها فرمول کلی C40Hx را دارند. کاروتنها هیدروکربنهای اشباع نشده با پیوندهای دو برابر متناوب در یک مولکول بزرگ هیدروکربن هستند. برای یک مولکول چهل اتم کربن وجود دارد ، اما تعداد اتم های هیدروژن بسته به میزان اشباع متفاوت است. برخی از کاروتن ها دارای حلقه های هیدروکربنی در یک طرف یا در هر دو انتهای آن هستند. کاروتن ها متعلق به طبقه ای از مولکول های آلی هستند که به عنوان تتراترپن ها شناخته می شوند زیرا این ترکیبات از چهار واحد ترپن (واحد 10 کربن) ساخته می شوند. از آنجا که کاروتن ها هیدروکربن هستند ، در آب نامحلول هستند ، اما در حلال های آلی و چربی محلول هستند. کلمه کاروتن از کلمه هویج گرفته شده است زیرا اینها معمولاً مولکول هایی در هویج هستند. کاروتن فقط در گیاهان یافت می شود ، اما در حیوانات نیز وجود ندارد. این مولکول یک رنگدانه فتوسنتزی است که در جذب نور خورشید برای فتوسنتز بسیار مهم است. به رنگ نارنجی است. تمام کاروتن ها دارای رنگی هستند که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. این رنگ به دلیل وجود سیستم پیوند مضاعف مزدوج حاصل می شود. بنابراین این رنگدانه هایی است که وظیفه رنگ در هویج و برخی گیاهان دیگر میوه و سبزیجات را به عهده دارد. به غیر از هویج ، کاروتن موجود در سیب زمینی شیرین ، انبه ، اسفناج ، کدو تنبل و غیره وجود دارد به دو شکل کاروتن به عنوان آلفا کاروتن (α-کاروتن) و بتا کاروتن (β-carotene) وجود دارد. این دو به دلیل مکانی که پیوند دوبل در یک گروه حلقوی قرار دارد در یک انتها متفاوت است. β- کاروتن شایع ترین شکل است. این یک آنتی اکسیدان است. برای انسان ، β-کاروتن در تولید ویتامین A. از اهمیت برخوردار است. ساختار زیر کاروتن در زیر وجود دارد.

کاروتنوئید

کاروتنوئید نوعی کلاس از هیدروکربن ها است ، و این مشتقات مشتقات این هیدروکربن ها نیز دارای اکسیژن است. بنابراین کاروتنوئیدها را می توان به طور عمده به دو دسته هیدروکربن ها و ترکیبات اکسیژن دار تقسیم کرد. هیدروکربن ها کاروتن هستند ، که در بالا بحث کردیم ، و کلاس اکسیژن دار شامل زانتوفیل ها است. همه اینها رنگدانه های رنگی با رنگ های نارنجی ، زرد و قرمز هستند. این رنگدانه ها در گیاهان ، حیوانات و میکروارگانیسم ها یافت می شوند. آنها همچنین مسئول رنگ آمیزی بیولوژیکی حیوانات و گیاهان هستند. رنگدانه های کاروتنوئید برای فتوسنتز نیز مهم هستند. آنها در مجتمع های برداشت نور قرار دارند تا به شلوار کمک کنند تا انرژی خورشیدی را برای فتوسنتز بدست آورد. کاروتنوئیدها مانند لیکوپن برای جلوگیری از سرطان ها و بیماری های قلبی مهم هستند. همچنین ، اینها پیش سازهای بسیاری از ترکیبات هستند که عطر و طعم می دهند. رنگدانه های کاروتنوئید توسط گیاهان ، باکتری ها ، قارچ ها و جلبک های پایین سنتز می شوند ، در حالی که برخی از حیوانات این مواد را از طریق رژیم غذایی به دست می آورند. تمام رنگدانه های کاروتنوئید دارای دو حلقه شش کربن در انتهای آن هستند که توسط زنجیره ای از اتم های کربن و هیدروژن به یکدیگر وصل می شوند. اینها نسبتاً غیر قطبی هستند. همانطور که گفته شد کاروتن در مقایسه با زانتوفیلها غیر قطبی است. زانتوفیل ها حاوی اتم های اکسیژن هستند ، که به آنها قطبی می دهد.